Een ietwat ongebruikelijke dag om een wedstrijd voor de competitie te spelen. Maar ja als je een inhaal wedstrijd speelt dan ben je afhankelijk van velden die vrij zijn en aangezien deze schaars zijn in het weekend kom je dus op een donderdag avond uit. De jongens waren bijna compleet Sil is nog heerlijk aan het genieten in Griekenland en Michael is met zijn school genoten op camp. Hierdoor kregen we hulp van Marniek en Timo.
Wat stond er op het spel vandaag? Een wedstrijd waarin de punten erg belangrijk zijn voor de uitkomst van deze competitie. Kunnen we alles zelf in de hand houden om kampioen te worden of laten we ons afhankelijk zijn van de uitkomsten van de tegenstanders. Met dit besef rest ons 1 ding om te doen en dat is winnen de komende 4 wedstrijden. De spirit zat er dus in, het weer zat mee, de bidons waren gevuld en de tegenstander stond er eveneens klaar voor.
Na het eerste fluitsignaal gingen beide teams er vol tegen aan. De eerste kans kwam voor Haren, Tobias maakte zich vrij na een mooi duel en schoot hem net naast. Hiermee was direct de toon gezet. Haren was niet gekomen om zo maar even te voetballen hier moesten punten verdeeld worden. De eerste 10 minuten waren in het voordeel van Haren de stand was nog steeds 0-0, Marum kwam een paar keer gevaarlijk uit maar dankzij, de achterhoede bleef het bij gevaarlijk. (Timo, Marniek, Bas, Jasper en Ivar in de goal)
De voorhoede (Ole, Tobias, Hugo en Tim) werd op pad gestuurd door een mooie pass van Bas richting Tim. Deze nam hem mee over de vleugel en gaf een mooie voorzet naar Tobias die deze kans niet onbenut liet en voor de 0-1 tekende (en vanaf hier gaat het snel ) Niet lang daarna kwam Marum langszij en werd het 1-1. Dat was toch even een tegenvaller. Toch maakte Haren wederom via de rechterkant gebruik van de ruimte en was het wederom Tobias die voor de 1-2 tekende. Ook hier konden we niet lang van genieten want Marum maakte als snel weer de gelijkmaker 2-2. En dit was ook de ruststand.
Na de rust ging de wedstrijd in hetzelfde hoge tempo verder alleen was het Marum die scoorde3-2 en keken we ineens tegen een achterstand aan. Dat was niet de bedoeling natuurlijk! De jongens gooide er nog een tandje bovenop Marniek kwam vanuit de achterhoede en kreeg het voor elkaar om op de goal te schieten waar de bal strak in het net eindigde en de stand dus weer 3-3 was. Net als in de eerste helft konden we dit niet lang vast houden. Haren was vooruit aan het voetballen en hiermee namen we risico om achterin wat meer ruimte te laten. Daar maakte Marum handig gebruik van met een mooie pass van achteruit en kwamen ze zo wederom op voorsprong 4-3.
Je voelde de spanning met de minuut stijgen. Konden we nog gelijk maken, konden we nog winnen. Je zag de gretigheid van de jongens in het veld. Conditie begon z,n tol te eisen en de pijntjes werden voelbaar. De ene Grimas na de andere werd getrokken maar van opgeven was geen sprake. Het publiek op de hand van Marum uiteraard voelde dat er misschien een overwinning in de lucht hing en dat maakte het er voor de jongens van Haren niet makkelijker op. En ineens was daar dan weer die kans van achteruit kwam Marniek aangerend de ene passeer beweging na de ander en ook nu was er dat schot op de doel maar deze keer stond de keeper goed. Hij pareerde de bal maar kon niet voorkomen dat Hugo hem in de 2e instantie door de benen van de keeper speelde 4-4 .
Het was weer gelijk en nu was het maar net hoe het kwartje zou gaan vallen. De jongens pepten zich weer op en wisten wat ze moesten doen. Met nog 10 minuten te spelen is er alles mogelijk. Het tempo lag nog steeds hoog en beide teams hadden hun uitvallers, niet alleen conditioneel een krachtmeting maar ook wie was de slimste en kon de rust bewaren. De coaches hadden hun handen vol in zowel voor als achterhoede om de jongens niet alleen scherp maar ook op positie te houden.
Timo speelde de bal naar Tim die over rechts de ruimte in ging en hem voorzette op Tobias of Hugo . De bal kwam voor de voeten van Hugo en die trapte hem d’r in 4-5 . Wat was de vreugde groot. We stonden voor en de wedstrijd duurde niet heel lang meer. En nu kwamen die zenuwslopende laatste minuten. Je zag ze snakken naar het einde, ze hadden alles gegeven, ze konden niet meer maar gingen nog door. Steeds met een scheef oog kijkend naar de scheidsrechter en daar was die dan het laatste fluitsignaal en de winst!!!!
En wat er daarna gebeurde…………. Tranen van vreugde, opluchting, vermoeidheid en blijdschap het leek alsof ze nu al kampioen geworden waren. Ze hadden gestreden tot het bittere eind. Wat een wedstrijd, en strijd hebben ze geleverd en de winst mee naar huis kunnen nemen.
Mannen gefeliciteerd met deze topprestatie een teamprestatie van formaat!!!!