Voor degenen die mij niet kennen: Mijn naam is Duko Kiekebos, ik ben 22 jaar oud en ik heb vanaf mijn 5e jaar gevoetbald bij vv Haren. Ik heb de hele jeugd doorlopen en ik was vorig jaar aanvoerder van de eerste selectie van vv Haren. Ook ben ik jeugdtrainer en jeugdbestuurslid geweest bij de club. Verder ben ik in de zomer van 2017 afgestudeerd aan de ALO (Academie Lichamelijke Opvoeding) en aan de lerarenopleiding wiskunde. Begin 2017 ben ik mij gaan verdiepen in een baan in het buitenland. Ik heb gesolliciteerd en ben aangenomen op de vmbo school “Albert Schweitzer College” in Willemstad, Curaçao. Op 8 augustus 2017 ben ik vanaf Düsseldorf gevlogen naar Hato en is mijn avontuur begonnen.
Op school kwam ik met collega’s aan de praat over mijn hobby’s en ik vertelde dat ik in Nederland altijd heb gevoetbald. Dat kwam goed uit, want mijn collega muziek, Roderick Volk, is toevallig voorzitter van de voetbalvereniging van mijn wijk. In mijn eerste week op Curaçao werd ik gelijk uitgenodigd voor een proeftraining. Ik heb haastig voetbalschoenen en scheenbeschermers gekocht en ben gaan trainen. Het eerste wat ik heb geleerd is dat een training die om 7 moet starten, niet om 7 uur begint. Sterker nog, de meeste jongens zijn er dan nog niet eens. Tegen half 8 begon de eerste training en stond ik op het veld tussen allemaal Papiaments sprekende Antillianen. De competitie hier was nog niet afgelopen, dus het team was aan het toewerken naar de halve finale en daarna ook de finale. De training was intensief en van een hoog niveau, maar ik kon mij redelijk staande houden. Sinds mijn eerste training heb ik er geen een overgeslagen en ik heb elke wedstrijd gezien. Centro Dominguito is uiteindelijk kampioen geworden in de eredivisie van Curaçao.
De eerste oefenwedstrijd van het nieuwe seizoen mocht ik gelijk meespelen in het hart van de defensie. In een stadion vol publiek werd het een redelijk saaie 0 – 0 met weinig kansen, maar ik was als verdediger blij met de nul tegentreffers.
In het nieuwe seizoen heb ik alle vijf de wedstrijden mogen spelen. Hoewel de resultaten nog niet zo goed zijn als het voorgaande seizoen, heb ik hier een leuke tijd en al een aantal persoonlijke successen mogen behalen. Twee keer ben ik gekozen in het team van de week en zaterdag negen december heb ik als verdediger in een vol stadion het winnende doelpunt mogen maken. Dat was wel een groot feest waard!
De verbintenis met vv Haren blijft ook hier aan de andere kant van de wereld heel groot. Ik vind het heel leuk dat ik veel reacties krijg vanuit Nederland als ik bijvoorbeeld een foto post op Facebook van het team van de week, en ik doe mijn best om zo veel mogelijk te volgen van wat er bij vv Haren speelt (mannen van D1: van harte gefeliciteerd met jullie ongeslagen kampioenschap!). Ik heb al vaak de vraag gekregen wat ik volgend jaar ga doen, maar daar kan ik nog geen definitief antwoord op geven. Ik heb op Curaçao een ontzettend leuke tijd, maar ik weet ook nog een hoop uitdagingen in Nederland die ik graag aan wil gaan. Voorlopig doe ik mijn best om hier zo goed mogelijk te presteren en om veel van vv Haren te blijven volgen. Heel veel succes voor de mannen van de selectie en uiteraard de rest van de vereniging.
Groeten uit Curaçao
Reacties zijn gesloten.